Robin Kester in de Kleine Zaal

Met Robin Kester haar EP ‘Peel the Skin’ nog gratis te parkeren in het hokje indie folk, met het mini-album This Is Not A Democracy wordt meteen duidelijk dat haar talent zich niet zomaar laat temmen. Beth Gibbons, Charlotte Gainsbourg en Beach House zijn zo van die associaties.

Met Het Oog Op Morgen noemde Robin een van de beloftes voor 2019. Daar dacht ze zelf anders over. Het jaar werd vooral gebruikt om samen met Marien Dorleijn (Moss) aan nieuw materiaal te werken. In zijn studio, in een voormalig psychiatrisch ziekenhuis, gingen ze samen op zoek naar een nieuw geluid. Dat werd meer elektronica, vintage synths en drums tot een antieke vibrafonette, met haar hypnotiserende stemgeluid en eigenzinnige gitaarspel als definitieve handtekening.

Het resultaat is een dromerige, weelderige productie die is geïnspireerd op pop uit de jaren 70 en refereert aan Sufjan Stevens’ raadselachtige slaapliedjes, de indiepop van Cate Le Bon, de dreampop van Beach House en de betoverende schoonheid van Weyes Blood.

Dit nieuwe geluid is zondag 24 oktober te aanschouwen in PAARD!

De avond wordt geopend door Josephine Odhil.