(vervolg) ambient neigende My Love is a Stream heeft gemaakt. Daar we nu toch al redelijk vuistdiep in de ambientsfeer zijn aanbeland, raad ik je direct ook Christopher Bissonnette met Periphery (Kranky) aan. Voordat ik afsluit, wil ik je toch nog wijzen op een release van Type (als we het toch over klasbaklabels hebben) namelijk Rameses III met I Could Not Love You More. Voor zover!

We schrijven 24 november 2015, en onze compatibility is nog steeds super. Maar dat is natuurlijk niet de ware reden waarom ik nu aan het shouten ben. Ik heb ontdekkingen gedaan, waarvan ik meen dat jij ze ook moet ontdekken. Op het spoor gekomen door het klasbaklabel Rune, kwam ik via-via (Vergeet vooral niet Supersilent - 6 uit te checken voor de dagelijks aanbevolgen hoeveelheid avantgardistische jazz) op de naam Mats Gustafsson, lid van Fire! en bezitter van een flinke saxofoon. Net als Colin Stetson, juist. Die hebben dan ook samengewerkt op het albums Stones. Maar daar stopt ons avontuur niet. Gustafsson heeft, in de gedaante van Fire!, ook samengewerkt met niemand minder dan Oren Ambarchi - jou wel bekend. Verder, als je nog behoefte hebt aan een gitaargedreven dronetrip, dan raad ik je ten zeerste Roy Montgomery - The Allegory of Meaning aan. Een beetje in dezelfde hoek bevindt zich Tarentel - The Order of Things, waarvan het lid Jefre Cantu-Ledesma ook de iets meer naar ...

lekker scrobbelen

"The NME once reckoned there was a clock inside John Beltran’s head stuck fast at 5 am. It was because his music appeared to inhabit a pre-dawn state between the dancefloor and the soon to be sex or dream-soaked duvet, a special area where soft rhythm and ticking sensuality were neatly intertwined." Jij hebt flink zitten doorhalen deze week? ;)

Faust komt op Le Guess Who. Interesse?