Hjaltalín

Waar Sigur Rós het afgelopen jaar een wereldwijde doorbraak forceerde en op eenieders lippen brandde, zo verging het hun landgenoten van HJALTALIN in eigen land. Kenners die het daar kunnen en moéten weten gewagen zelfs van ‘de beste nieuwe band sinds Sigur Rós en múm’. Soit, de feiten spreken voor zich, want de negenkoppige (!) band rond Högni Egilsson verzilverde op de Icelandic Music Awards begin 2008 nominaties voor ‘beste songwriter’ en ‘beste nieuwkomer’. Bovendien was de groep er nauwelijks uit de charts weg te branden en deelden ze het podium met Bloc Party en Akron/Family.

HJALTALIN’s debuutplaat “Sleepdrunk Seasons” is geproducet door Benni Hemm Hemm en múm-frontman Gunnar Tynes en wordt met een jaar vertraging binnenkort ook bij ons op de markt gebracht. Denk aan de euforie en extase die een groep als Arcade Fire teweegbrengt, verdwaal door het akoestische sprookjesbos van Patrick Watson en laat je meeglijden op een orchestrale roetsjbaan die een niet-alledaags (accordeon, viool, cello, klarinet, harmonium) instrumentarium herbergt.

Cultuurhuis Maison zag HJALTALIN in juni aan het werk in Denemarken, legde meteen de eerste contacten en krijgt nu in ruil het eerste concert van de IJslanders op Belgische bodem. Een paar dagen eerder speelt de groep op EuroSonic in Groningen, later doen ze ook de Botanique aan en worden ze verwacht op Midem in Cannes, één van Europa’s meest prestigieuze muziekbeurzen.

Met Ane Brun, Martha Wainwright en Emiliana Torrini als lichtende voorbeelden, probeert ook support act DISA haar plek in het IJslandse muzieklandschap op te eisen. Haar intieme songs zijn fraaie miniatuurtjes die op het eerste gehoor wat braafjes aandoen, maar waaronder niet zelden een diepere bodem schuilt vol arctische klanklandschappen die naar alles refereren wat het vulkaaneiland zo uniek maakt.