歌词
Jestem drobiazgiem wiszącym w próżni
Takim jak ty, a tyle nas różni
Jestem człowiekiem zza naszej wspólnej ściany
Ale od lat się nadal nie znamy
Jestem za moim oknem świata widoku
Zza wielkiej płyty, nie widzę obłoków
Jestem kołem włożonym w ogromne koło
Kręcimy się nieprzytomnie ze sobą
A ja coraz częściej czuję
Że wszystko w sobie lubię
Chcę więcej siebie
Więcej siebie
Siebie
Poproszę więcej siebie
Jeśli zapytasz, co daje mi szczęście
To ci odpowiem, że spokój
Przyklejam ciało do ziemi
Bo tam moje miejsce
Gdzie prawdę mam zawsze przy boku
A tam gdzie jest mało, ukrywa się w tłumie gdy
Tyle głów do mnie uśmiecha się szczerze
Od fałszu odróżniać prawdy nie umiem
Więc ufam i zawsze zostaje frajerem
Lecz coraz częściej czuję
Że wszystko w sobie lubię
Chcę więcej siebie
Więcej siebie
Siebie
Poproszę więcej siebie
Chcę więcej siebie
Więcej siebie
Siebie
Poproszę więcej siebie
Siebie, siebie
Siebie, siebie, siebie
Siebie, siebie
Sie-siebie, siebie, siebie
Siebie, siebie
Siebie, siebie, siebie
Siebie, siebie
Sie-siebie, siebie, siebie
Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)
Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)
Tyle co ciało moje uniesie (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)
Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (siebie, siebie, siebie, siebie, siebie)
Chcę więcej siebie
Więcej siebie
Siebie
Poproszę więcej siebie
Chcę więcej (sie)
Siebie chcę tyle na jawie co we śnie (więcej siebie)
Siebie tak dużo jak nigdy wcześniej (siebie)
Tyle co ciało moje uniesie (chce więcej)
Siebie tak bardzo jak nigdy wcześniej (wow!)
Siebie (wow!)
