Lyrics
ز بس ندیدم ز کس محبت
شدم گرفتار رنج و محنت
گسستم از هرکه آشنا شد
دو روزه ی عمر من فنا شد
زمانه با کس وفا نکرده
ز غم دلی را رها نکرده
دگر نمیبینم اعتباری
که گل بخندد به نوبهاری
چون من آزاده ز دنیا بگذر
نقش غم از سینه ی خود کن تو دلبر
به پای هستی نشسته تا کی
دل غمینت شکسته تا کی
بیا طریق وفا گزینیم
ز یکدگر جز صفا نبینیم
دگر دل بامحبتی در زمانه پیدا نمی شود
ز مهربانی و بی ریایی نشانه پیدا نمی شود
چرا به مثل آتش، مثل آتش نگدازیم
نوای بشنو از نی، بشنو از نی بنوازیم
به غیر سایه ی حق که سایه ای نیست
بقای حرمت ماست که بسوزیم و بسازیم
چون من آزاده ز دنیا بگذر
نقش غم از سینه ی خود کن تو دلبر
به پای هستی نشسته تا کی
دل غمینت شکسته تا کی
بیا طریق وفا گزینیم
ز یکدگر جز صفا نبینیم
