Tilavet, lugaten okumak demektir. İslami ilimler ıstılahında ise tilavet, Kuranı Kerimi usulüne göre okumak manasına gelir. Kuranı Kerimde, ALLAH Tealaya secde edilmesinin emredildiği veya secde etmeyenlerin kınandığı bazı ayetler vardır; bu ayetleri okuyan veya okunurken işiten kimseye secde etmek vacip olur. İşte bu secdeye, okuyana nisbetle, tilavet secdesi denilmiştir. (Muhtelif mucem ve lugatler)

Kuranı Kerimde on dört yerde secde ayeti vardır. Bu ayetlerden herhangi birini okuyan veya dinleyen kimseye, İmamı Azam (rh.) hazretlerine göre, secde etmek vacip olur. (Bedai, 1/193)

Secde yapmanın vücubu bakımından, ayetin tamamını veya bir kısmını okumak arasında fark yoktur. Aynı mecliste olmak şartıyla, aynı secde ayetinin mükerrer olarak okunması durumunda ise, bir secde kafi gelir.

Tilavet secdesi kendisine vacip olan kimse, niyet ederek kıbleye döner. Ellerini kaldırmadan ALLAHü ekber diyerek tekbir alır ve secdeye varır. Secdede üç kere Sübhane Rabbiyelala dedikten sonra, tekrar tekbir alıp ayağa kalkar. Ayağa kalkarken de, Semina ve etana gufraneke Rabbena ve ileykelmasıyr (Meali: İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz, senin mağfiretini niyaz ederiz. Dönüşümüz de ancak sanadır) der.

Tilavet secdesi, namazın içinde, dışında, yalnız veya imama uyarak cemaat halinde de eda edilebilir. Şayet secde ayeti namaz dışında okunursa, edası fevri değil, terahi üzere (derhal değil, geniş zamanda) vaciptir… Yani okunur okunmaz hemen secde edilmesi gerekmez, tehir edilebilir.

Binaenaleyh, uzun bir müddet sonra da yapılsa yine eda olur, kaza sayılmaz. Ancak, bir zaruret bulunmadıkça tehiri, tenzihen mekruhtur.

Şayet zaruretten dolayı hemen secde edilmesi mümkün değilse, okuyan ve dinleyenlerin, Semina ve etana gufraneke Rabbena ve ileykelmasıyr demeleri müstehaptır.