Latin jazz to ogólne określenie dotyczące muzyki łaczącej afrykańskie i latynoamerykańskie rytmy z jazzową harmonią. Występuje w dwóch odmianach:
- brazylijskiej (w tym bossa nova)
- afrokubańskiej (w tym: salsa, merengue, songo, son, mambo, timba, bolero, charanga i cha-cha).

Latin jazz stał się popularny w USA w latach 40. Dizzy Gillespie i Stan Kenton jako pierwsi zaczęli łączyć elementy latin jazzu. Pierwszą kompozycją w nowym stylu był utwór Tanga Mario Bauza z maja 1943 roku. Jazz afrokubański stał się popularny bezpośrednio po okresie dominacji bebopu, brazylijski natomiast w latach sześcdziesiątych i siedemdziesiątych.

Okres rozwoju jazzu afrokubańskiego przypadł po śmierci Charliego Parkera. Afrokubańskie zespoły zaczęli zakładać wówczas niektórzy spośród takich wybitnych muzyków, jak np. Dizzy Gillespie i Billy Taylor. Choć wpływ na ten rodzaj muzyki wywarli muzycy kubańscy tacy jak Tito Puente, a nieco później Arturo Sandoval, to w USA ciagle tworzyło wielu artystów, którzy wykorzystywali w swoich utworach kubańskie rytmy.