Biografia
-
Lata aktywności
1988 – teraz (37 lat)
-
Założono w
London, England, Wielka Brytania
-
Członkowie
- Andy Falconer
- Andy Hughes
- Dr Alex Paterson
- Fil Le Gonidec
- Guy Pratt
The Orb to przede wszystkim Alex Paterson - to on kilkanaście lat temu powołał do życia projekt, który dziś uznawany jest za jeden z bardziej inspirujących na nowej elektronicznej scenie. To Paterson w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych był inicjatorem stylu, który zaczęto określać ambient - house (zwolnione, housowe rytmy połączone z przestrzennymi, dźwiękowymi plamami a'la Brian Eno czy Tangerine Dream). Przez sam projekt przewinęło się kilka osób, ale to właśnie Alex Paterson od początku nadaje muzyce The Orb odpowiedni, charakterystyczny klimat.
Wszystko zaczęło się gdzieś w roku 1988, kiedy to Paterson, jeszcze jako młody dj, zafascynowany ówczesną sceną house postanowił zrobić parę własnych, tanecznych kawałków. Do współpracy produkcyjnej zaprosił swojego przyjaciela, Jimiego Cauty, z którym pod koniec 1988 roku nagrał pierwszy utwór sygnowany nazwą The Ob - "Trupping on sunshine", wydany na składance "Eternity project one". Kolejna produkcja duetu to singiel "Kiss EP", nagrany z dedykacją dla nowojorskiego kiss-fm. Prócz wspólnych prac nad muzyką The Orb Paterson wciąż zajmował się dj'ką, a jego ambientowe sety, grane w specjalnych "chill-out roomach" londyńskich klubów zdobywały coraz większą popularność i uznanie. Paterson starał się eksperymentować z dźwiękowymi ambientowymi plamami, samplami ludzkich głosów oraz fragmentami transmisji kosmicznych - wszystko to tworzyło dość specyficzny efekt, pozostający nie bez wpływu na muzykę The Orb. Pierwszym wydawnictwem projektu, na którym słychać "styl Orb" był wydany w 1989 roku singiel "A huge ever growing pulsating brain that rules from the centre of the ultraworld", który spotkał się z niezłym przyjęciem i przyniósł The Orb popularność na tyle dużą, że jeszcze w tym samym roku duet wystąpił w klasycznej audycji "John Peel Sessions", której zapis ukazał się po dwóch latach na płycie "Orb Peel Session". Gdzieś na przełomie lat '80 i '90 Paterson remiksował kawałki takich artystów jak Dave Steward (jego hit "Lilly was here" w remiksie Patersona stał się bardziej popularny od oryginału), Depeche Mode, Primal Scream czy Erasure. Jednocześnie Jimi Cauty postanowił skupić się na własnych muzycznych projektach zrywając współpracę z Patersonem. Od tej pory współtwórcą kawałków The Orb stał się jeden z członków Killing Joke - Youth, którego Paterson zaprosił do współpracy w 1990 roku. Pierwsze wspólne dzieło to singiel "Little fluffy clouds", który choć przepadł na liście przebojów nieźle sobie radził na tanecznych parkietach. Mimo tego małego sukcesu, Youth miał zbyt wiele innych projektów i zobowiązań, co stało się powodem jego rezygnacji z dalszej współpracy. Od tej pory drugim członkiem The Orb był producent "Little fluffy clouds" - Kris Welson, z którym Alex Paterson nagrał chyba najlepsze płyty w historii projektu The Orb. Po serii wspólnych występów na żywo (od tej pory koncerty stały się dość mocną stroną The Orb), panowie postanowili wreszcie popracować nad pierwszym dużym krążkiem. Długo oczekiwany, ukazał się w 1991 roku nakładem labelu Big Life. Dwupłytowy album nosił tytuł "The Orb's adventures beyond the ultraworld" i spotkał się ze sporym uznaniem krytyki, co więcej, znalazł się również w pierwszej trzydziestce albumów brytyjskiej listy przebojów. Wkrótce potem "Ultraworld" ukazał się - w skróconej, jedno płytowej wersji - w stanach, gdzie również został ciepło przyjęty. Zachęceni sukcesem panowie Paterson i Welson nie próżnowali, w 1992 roku ukazał się bowiem legendarny już dziś singiel "Blue room", będący sporym hitem i uznany za jeden z najdłuższych singli w historii (około 40 minut). Jeszcze w 1992 roku w sklepach pojawiła się druga duża płyta duetu, "U.F.Orb", której udało się uplasować na pierwszym miejscu brytyjskiej listy przebojów. Album odniósł więc spory komercyjny sukces, recenzenci piali z zachwytu, a projekt The Orb wszedł chyba w najlepszy okres w swojej karierze. Na fali sukcesu poprzednich wydawnictw spółka Paterson/Welson wydała jeszcze jeden singiel, "Assasin", będący sporym przebojem (wokalnie w kawałku udzielił się Bobby Gillespie z Primal Scream).
Bez wątpienia trzy pierwsze lata działalności The Orb obfitowały głównie w sukcesy, i tak jak nic nie wskazywało na to, że w karierze duetu mogą pojawić się jakiekolwiek problemy, tak rok 1993 przyniósł pewien zastój w działalności The Orb. Poszło o nieporozumienia na linii zespół - wytwórnia, bo oto szefowie Big Life, dotychczasowego wydawcy The Orb postanowili wznowić edycje wczesnych prac duetu, czerpiąc wszystkie profity z tego tytułu. Kampania ta okazała się na tyle kontrowersyjna, że Alex Paterson postanowił zerwać podpisany jeszcze przez "Ultraworld" kontrakt i poszukać sobie nowego, bardziej uczciwego wydawcy. Wybór padł na Virgin - jeszcze w 1993 roku nakładem tej wytwórni ukazała się płyta "Orb Live 93", będąca swoistym "wypełniaczem" w czasie, kiedy wciąż czekano na nowy, premierowy materiał duetu.
W tym czasie zmienił się nie tylko label, zmienił się również styl The Orb. Kolejny, nazywana "małym albumem" krążek zatytułowany "Pomme fritz" wypełniony był dość agresywnym, często mechanicznym bitem, który nie znalazł uznania wśród recenzentów, a i fani The Orb byli rozczarowani. Kiepskie przyjęcie "Pomme fritz" stało się przyczyną odejścia Krisa Westona, który zdążył jeszcze wspólnie z Patersonem, Thomasem Fehlmannem i Robertem Frippem nagrać świetną płytę "FFWD", wydaną w 1995 roku. Nowym członkiem The Orb stał się Fehlmann, udzielający się również w Sun Electric dotychczasowy producent muzyki Patersona. To on jest współautorem kolejnych krążków The Orb - wydanego w 1995 roku "Orbus terrarum" (muzycznie powrót do bardziej spokojnych, ambientowych rzeczy a'la Future Sound of London) i "Orblivion", albumu, który w sklepach ukazał się dwa lata później. Albumy te nie powtórzyły jednak sukcesu swoich poprzedników, a duet postanowił "zamilknąć" na jakiś czas, poświęcając się pracy nad zupełnie nowym krążkiem. Prace trwały trzy lata, oto w 2001 roku otrzymaliśmy ostatni jak dotąd album The Orb - "Cydonię", która zaskoczyła wiernych słuchaczy duetu udziałem dwóch wokalistek - Aki Omori i Niny Walsh. Otwierający płytę kawałek "Once more" to zgrabna, nowoczesna piosenka pop, która od razu stała się przebojem na tanecznych parkietach. W 2003 roku Paterson powrócił na moment do swoich dj'skich korzeni, nagrywając jedną z części cyklu "Back to mine", na której znalazły się remiksy takich wykonawców jak Thomas Fehlmann, Aphex Twin czy FFWD. Więcej informacji o The Orb na stronie www.electroshot.com/orb/
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
