Odtwarzanie przez Spotify Odtwarzanie przez YouTube
Przejdź do wideo YouTube

Ładowanie odtwarzacza...

Scrobblujesz ze Spotify?

Powiąż swoje konto Spotify ze swoim kontem Last.fm i scrobbluj wszystko czego słuchasz z aplikacji Spotify na każdym urządzeniu lub platformie.

Powiąż ze Spotify

Usuń

Biografia

  • Urodzony

    21 czerwca 1951 (wiek 72)

  • Urodzony w

    Chicago, Cook County, Illinois, Stany Zjednoczone

Ur. 21.06.1951 r. w Chicago w stanie Illinois, USA. Pod koniec lat 60. ten utalentowany gitarzysta nagrywał z grupą Paul Dowell And The Dolphin, by założyć potem zespół Grin. Formacja ta nagrała na początku lat 70. kilka doskonałych albumów, jednak mimo wielkiej przychylności krytyków nie zdołała zdobyć uznania publiczności, na które w pełni zasłużyła.
Lofgren, po wzięciu udziału w nagraniu albumu After The Goldrush Neila Younga, zaczai się zwracać w stronę innych projektów. Na krótko związał się z zespołem Crazy Horse towarzyszącym Youngowi i zagrał na ich ciepło przyjętym przez krytyków debiutanckim albumie. Swoje kontakty z Youngiem podtrzymał w 1973 r., kiedy to otrzymał zaproszenie do wzięcia udziału w trasie "Tonight's The Night". Był już wtedy uznanym i wysoko cenionym gitarzystą; pojawiły się nawet spekulacje co do możliwości objęcia przez niego opuszczonego przez Micka Taylora posterunku w The Rolling Stones.
Lofgren podpisał jednak kontrakt z wytwórnią A&M jako artysta solowy i w 1975 r. nagrał dla niej album Nils Lofgren, na którym znalazł się m.in. utwór "Keith Don't Go (Ode To The Glimmer Twin)". Album przyjęto entuzjastycznie, podobnie zresztą jak samego Lofgrena, który w czasie solowych koncertów zdumiewał publiczność niemal akrobatycznymi wyczynami (często wzbijał się w powietrze, korzystając z pomocy… trampoliny). Na dokumentującym trasę "oficjalnym bootlegu" Back It Up, udało się przekazać co nieco z gorącej atmosfery koncertów.
Z kolei album Cry Tough zaprezentował wielki talent Lofgrena jako twórcy, aranżera i muzyka. Był bestsellerem po obu stronach Atlantyku i natychmiast zapewnił Lofgrenowi miejsce u boku innych uznanych artystów, takich jak Bruce Springsteen. Nagrywając albumy I Came To Dance i Nils gitarzysta umocnił swoją pozycję, choć nie zaprezentował na nich niczego nowego. Na drugim z tych wydawnictw można odnaleźć kilka tekstów autorstwa Lou Reeda, które dodały płycie nieco "nerwu".
Pod koniec lat 70. Lofgren rozstał się z wytwórnią A&M i zaczął nagrywać dla podległej MCA firmy Backstreet. Na początku lat 80. jego sława artysty solowego zaczęła nieco blednąc i coraz częściej widziano w nim idealną "prawą rękę" innych artystów. Na początku 1983 r. wyruszył wraz z Neilem Youngiem w trasę "Trans", a w roku następnym dołączył do E Street Band Bruce'a Springsteena. Nagrań solowych dokonywał dla niezależnej wytwórni Towerbell.
Pod koniec lat 80. nadal współpracował z Springsteenem, wyjeżdżał jednak także w trasy jako artysta solowy. W 1991 r. po sześcioletniej przerwie powrócił do studia, nagrywając longplay Silver Lining z gościnnym udziałem Springsteena i członków All Starr Band Ringo Starra.

Edytuj wiki

Nie chcesz oglądać reklam? Ulepsz teraz

Podobni wykonawcy

API Calls