Biografia
Uwaga! Istnieje więcej niż jeden artysta o nazwie Luciano:
1. Urodzony w Chile w 1978 roku jako Lucien Nicolet, Luciano zaczął karierę didżejską w 1993 roku i producencką w 1997 roku. Wraz z artystami takimi jak Senor Coconut AKA Atom Heart, Ricardo Villalobos, Pier Bucci, Dandy Jack, Adrian Schopf, Washington Miranda, Argenix Brito, Microman stworzył całą latynoamerykańską scenę muzyki elektronicznej. Od tego czasu swoją muzykę prezentował na imprezach i festiwalach na całym świecie - od Santiago de Chile, przez Tokio, po Genewę. Jego brzmienie to połączenie minimal i deep techno z kolorowymi i bogatymi dźwiękami Ameryki Łacińskiej. Obecnie mieszka i produkuje w Szwajcarii oraz zarządza założonym wraz z Phillipem Eggerem (Serafin, Mountain People) labelem Cadenza Records, którego releasy grane są z wielką popularnością przez największe tuzy elektronicznego świata.
2.Luciano (in. Lucien'N'Luciano) - Lucjan Kaczmarek, urodzony w Poznaniu 23 listopada 1981. Od najmłodszych lat wykazywał ogromne zainteresowanie muzyką. Szczególny nacisk kładąc na elektroniczne bity, które z czasem wytworzyły pociąg ku własnej twórczości w tematyce trance.
Debiut Luciana rozpoczął się w 2007 roku. Został on dostrzeżony wraz ze swoim utworem "Seven Ways" przez niemiecką wytwórnie Visonsoundcarriers (TRANCE MASTER 5007) i pojawił się na playlist obok takich twórców jak Alex M.o.r.p.h & Rank 1 i Armin van Buuren.
Niedługo po tym "Seven Ways" pojawił się na składankach "TRANCE 2008 THE YEARMIX" i "Va Dream-Trance Special Editio Vol 4."
Jego album „Music makes a circle” wydany został w wersji elektronicznej przez Etopia music oraz rozprowadzany przez znany portal Audiojelly.com
"Seven Ways" w wersji energy zdobył uznanie radiosłuchaczy w wielkopolsce, (Taneczna 20 prowadzona przez dj Turbo) zdobywając pierwsze miejsce, podobnie jak i na falach radia DMC Dancemixchart. Rok 2008 to przełom, ponieważ Luciano oprócz produkcji rozpoczyna także karierę dj’a, tworząc i ukazując swoją wizję muzyki trance.
3.Urodził się jako Jepther Washington McClymont, 20 września 1964, w Davey Town, małej miejscowości w centralnej jamajskiej parafii Manchesteru. Od najwcześniejszych lat wychowywany był wśród muzyki i już jako dziecko stawiał pierwsze kroki śpiewając w chórze, w kościele adwentystycznym. Dzieciństwo nie było sielanką, wychowywał się w wielodzietnej rodzinie, gdzie ukochana matka Sophie zmagała się z trudem opieki nad 8 rodzeństwa. Kiedy miał 11 lat zmarł jego ojciec, pozostawiając po sobie gitarę, Luciano wspomina, że ”przez te młode lata, poczułem miłość do gitary i zacząłem się uczyć na niej grać, co było swego rodzaju okazaniem szacunku i miłości do mojego zmarłego ojca”.
W okresie dorastania śpiewał w lokalnych klubach i sound systemach. W późnych latach 80-tych wyjechał do stolicy Jamajki z nadzieją, że jego talent muzyczny jest obietnicą wielkiej kariery. Ta jednak nie przyszła, więc po jakimś czasie Jepther wrócił do Mandeville. Muzyka sprawiła jednak, że powrócił do Kingston, tym razem z większą determinacją na osiągnięcie sukcesu. Aby w nocy nagrywać w rożnych studiach, pracował wówczas jako tapicer.
Jeden z jego mentorów zasugerował mu zmianę imienia. „Jepther McClyton” nie posiadało w sobie charyzmy i przesłania, dlatego przyjął imię Luciano – zaczerpnięte od znanego śpiewaka operowego Luciano Pavarotti, a którego skrót „Luci” oznacza posiadacza światła. Kilka lat później Luciano zaświeci jako jedna z najjaśniejszych gwiazd jamajskiej konstelacji muzycznej.
W latach 90tych Luciano nagrywał dla kilku producentów ale nie odnosił żadnych znaczących sukcesów. Było tak do momentu poznania Freddiego McGregora. „Shake it up” (cover Cheryl Lyn) nagrane dla wytworni Freddiego - Big Ship Label stało się hitem numer jeden w UK w 1993 i było pierwszym nagraniem Luciano dla VP Records. Freddy jednak już wtedy zbyt mocno zaangażowany był we własną działalność, by poświęcić wystarczający czas na rozwój i pracę z Luciano. Ten wkrótce na swojej drodze spotkał Phillipa Fatis Burella, związanego z Xterminator Records, producenta, którego produkcje charakteryzowały się wpływami rastafarianizmu i rootsowymi riddimami granymi przez najwspanialszych jamajskich muzyków.
Pracował z wybitnymi producentami, takimi jak Herman Chin-Loy, wytwórniami Aquarius czy Sky High, Homer Harris z Blue Mountai. Już jako Luciano, wydał single dla wytwórni Big Ship, New Name Muzik i Sky High i zaczął długotrwałą współpracę ze wspomnianym Phillipem ‘Fattis’ Burrellem.
Fatis objął również rolę managera Luciano. Doprowadził go do osiągnięcia muzycznych szczytów w utworach takich jak „Poor and Simple”, „Chant Out” i „One Way Ticket”. Ten ostatni traktowany jest jako jeden z najlepszych utworów, jakie kiedykolwiek ujrzały światło dzienne. Wraz z wydaniem „Where There is Life” dla Island Jamaica/Xterminator, głęboko nabożne teksty Luciano i przepiękne melodie „It’s ł Me Again Jah”, „Your World And Mine” i „Lord Give Me Strength” w połaczeniu z riddimami Fatisa wywindowały artystę na sam szczyt list przebojów reggae, deklasując panujące od dekady cyfrowe dancehallowe bity.
Wraz z wydaniem albumu „Where there is life” w 1995, artysta stał się jednym z najważniejszych twórców muzyki reggae dekady. Muzyka Luciano była nieustannie nagradzana za swój neutralny sentyment do duchowego zbawienia, pozytywny wpływ rastafarian i afrykańskie repatriacje. „Jesteśmy dziećmi najwyższego Boga i jako Rastaman nauczyłem się że jestem dzieckiem Cesarza Haile Selassie I, ponieważ wszystko czego nauczał znajduje się w moich utworach” – mówi Luciano. „Jestem dzieckiem króla i po prostu chcę żeby moja rodzina i moi fani otrzymali zbawienie , które Bóg daje im poprzez mnie jako posłańca i instrument pokoju”. Podobne wypowiedzi sprawiły, ze zyskał przydomek „The Messenger” (Posłaniec”).
Luciano i Fatis nawiązując współpracę z wybitnymi muzykami jak n. p. saksofonista Dean Fraser i perkusista Sly Dunbar, stworzyli wyjątkowe wydawnictwo zawierające „The Messenger” z 1997 i „Sweep Over My Soul” z 1999. Mimo tego, że ich drogi się rozeszły w 1999, Luciano nadal twierdzi że Fatis odgrywał najważniejszą role w jego muzycznej karierze. Luciano zyskał status supergwiazdy poprzez „A New Day” z 2001, „Serve Jah” z 2003 i „Serious Times” z 2004, wszystkie dla VP Records, oraz ostatnio wydane „Jah Is My Navigator” koronujące jego chwałę i wspaniałą karierę.
Szacuje się, że Luciano nagrał około czterdziestu albumów. „ Mam tak wiele muzyki i przesłania, że nie mogę trzymać tego w sobie” - tłumaczy. „Oczekuje się ode mnie, żebym zrobił sobie przerwę, ale powiedzcie mi, czy ptak, który nie śpiewa, jest szczęśliwy? W tej chwili jesteśmy w miejscu wszechobecnej rywalizacji i wszelkiego zła na tym świecie i moim obowiązkiem jako posłańca, jest tworzyć muzykę i głosić ją, jak rzeka Jordan.”
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
