Biografia
-
Urodzony
4 sierpnia 1947
-
Urodzony w
Berlin, Niemcy
-
Zmarł
26 kwietnia 2022 (wiek 74)
W latach sześćdziesiątych grał na gitarze, gitarze basowej i perkusji w szeregu lokalnych zespołów rockowych. W 1969 roku wraz z Edgarem Froese i Konradem Schnitzlerem brał udział w założeniu awangardowego trio Tangerine Dream, które po zmianach personalnych miało się stać najsłynniejszą grupą w swym gatunku. Wkrótce po nagraniu pierwszego albumu "Electronic Meditation" Schulze opuszcza Tangerine Dream by stać się współzałożycielem innej legendarnej grupy progresywnego rocka Ash Ra Tempel, którą także opuszcza, po jednej płycie. Odtąd tworzy jako solista.
W okresie od 1972 do 2003 roku wydał 36 albumów w tym 8 koncertowych (10 podwójnych, jeden pięcio- i jeden dziesięciopłytowy). Albumy koncertowe, poza rzadkimi wyjątkami, zawierają materiał specjalnie skomponowany na okazję koncertu. Dodatkowo w latach 1993 do 2000 Klaus Schulze wydał cztery zestawy (Silver Edition, Historic Edition, Jubilee Edition i The Ultimate Edition) zawierające w sumie 50 CD i 64 godziny nigdy wcześniej niepublikowanych studyjnych i koncertowych nagrań obejmujących okres całej jego twórczości. Tak w ocenie słuchaczy jak i krytyków, przedsięwzięcie wydanie "edycji" stało się wielkim sukcesem artystycznym.
Mimo bardzo intensywnej pracy w studio i licznych koncertów, Klaus Schulze znalazł czas na gościnne występy i nagrania z innymi muzykami: Ash Ra Tempel, Walter Wegmuller, Sergius Golowin, Cosmic Jokers, Stomu Yamasita (Supergrupa GO), Rainer Bloss, Andreas Grosser, Alphaville, czy bracia Shrive. Jedynym muzykiem, z którym Klaus Schulze zdecydował się na stałą współpracę był guru muzyki ambient Pete Namlook. Dziesięć albumów z cyklu Dark Side of the Moog (tytuły wszystkich z nich są parafrazami tytułów utworów Pink Floyd), nagranych w latach 1994 - 2005 są znakomitymi przykładami "skoku w bok", który pozwolił Klausowi Schulze na eksplorację nowych terenów. Seria DSotM nie była jedynym tego typu przedsięwzięciem. Pokusę ucieczki na nieznane grunty, przy jednoczesnym zachowaniu integralności, Klaus Schulze rozwiązał wydając serię albumów pod pseudonimem Richard Wahnfried. W swych poszukiwaniach otarł się o takie gatunki jak jazz-rock, progresywny pop, techno, New Age, world music oraz awangardowe błazeństwa.
Wyróżnikiem stylu Klausa Schulze są: wibrujące, aczkolwiek stonowane sekwencje rytmów, kaskady nakładających się na siebie i imitujących się nawzajem linii melodycznych, nastroje zmieniające się od relaksującego skupienia do katatonicznego transu. Klaus Schulze często do nagrania swych albumów zaprasza innych muzyków, rozszerzając tym samych instrumentarium o instrumenty akustyczne (wiolonczelę, skrzypce, gitarę lub flet) oraz o wokalizy. Klaus Schulze żyje i tworzy w Berlinie (wcześniej Berlinie Zachodnim).
W lipcu 1983 Klaus Schulze, wspomagany przez Rainera Blossa dał serię koncertów w Polsce (Katowice, Warszawa, Łódź, Gdańsk i Kraków). Owocem tej trasy koncertowej był podwójny album Dziękuję Poland wydany tego samego roku.
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
