Biografia
-
Lata aktywności
1967 – 1972 (5 lat)
-
Założono w
London, England, Wielka Brytania
-
Członkowie
- Alex Ligertwood (1970 – 1971)
- Aynsley Dunbar (1967 – 1967)
- Bobby Tench (1971 – 1972)
- Clem Cattini (1967 – 1967)
- Clive Chaman (1970 – 1972)
Podczas amerykanskiego tourne pod koniec 1966 roku Jeff Beck zostal wyrzucony z The Yardbirds za niesubordynacje. 3 marca 1967 zadebiutowala w Finsbury Park w Londynie (dzis Rainbow Theatre) supergrupa The Jeff Beck Group. W tym pierwszym okresie dzialalnosci grupy czlonkami zespolu byli: Jeff Beck (guitar), Rod Stewart (vocals), Rod Coombes (drums) i Ron Wood (bass). Ron Wood byl gitarzysta, ale musial przesiasc sie na bas.
Przez szesc miesiecy czlonkiem grupy byl Aynsley Dunbar (drums), jednak Dunbar byl bluesmenem z krwi i kosci i nie odpowiadala mu zbytnio ideologia hippisowska i pewnej nocy po koncercie w Saville Theatre odszedl. Pojawia sie na singlu "Tallyman"/ "Rock My Plimsoul" (zrealizowanym w lipcu 1967). Przez jakis czas etat perkusisty piastowal Ray Cook, a nastepnie zastapil go Mick Waller. Beck and Stewart
W 1968 roku wydano "Love Is Blue"/"I've Been Drinkin' Again", nastepny singiel sygnowany nazwa Jeff Beck Group, ktory dotarl do 23 miejsca w Wielkiej Brytanii. Na skrzypcach gra tutaj John Paul Jones, a na pianinie Nicky Hopkins.
W lipcu grupa zakonczyla nagrywanie swojego debiutanckiego albumu "Truth". W sprzedazy pojawil sie w sierpniu. Beck wyznal po wielu latach, ze jest to jedna z najlepszych rzeczy jekie nagral. Plyta ta to miesiscie (hard-rockowo) zagrane bluesy. Mozna ja smialo porownywac do debiutu Led Zeppelin, ktory zreszta ukazal sie dopiero pol roku pozniej.
Album zawiera utwor "Beck's Bolero" (napisany przez Page'a), znany juz wczesniej nagrany podowczas w skladzie: Jeff Beck (lead guitar), Jimmy Page (12-string rhythm guitar), John Paul Jones (bass) i Keith Moon (drums) - jednak tutaj w nowej wersji. Jest tez nowa, porywajaca wersja utworu wykonywanego jeszcze przez The Yardbirds "Shapes of Things".
W utworze "Ol' Man River" John Paul Jones gra na organach Hammonda, a Jeff Beck na basie. Nicky Hopkins zagral na klawiszach w dwoch utworach, by wkrotce stac sie pelnoprawnym czlonkiem Jeff Beck Group. Utwor "You Shook Me" nagrany zostal takze przez Led Zeppelin.
W 1968 roku zaczely pojawiac sie problemy. Na poczatku czerwca Beck wyrzucil z grupy Rona Wooda i Wallera. Wallera zastapil Tony Newman, ktory zagral na drugim albumie "Beck-Ola" zrealizowanym w czerwcu 1969. Ron natomiast wkrotce wrocil do zespolu. Z albumu tego wykrojono singiel "Plynth"/Jailhouse Rock". "Beck-Ola" nie ma juz tej sily co debiut, ale jest to naprawde swietna plyta.
Jeff Beck Group zostali zaproszeni do zagrania koncertu w sierpniu w Woodstock, ale w koncu do tego nie doszlo, gdyz wtedy grupa byla juz w rozsypce. 12 lipca pojawila sie notka w magazynie Rolling Stone, ze Nicky Hopkins odszedl z Jeff Beck Group. Beck powiedzial o calym zdarzeniu w Woodstock w magazynie Musician w maju 1985: "Z perspektywy czasu to byla chyba najlepsza rzecz jaka zrobilem, poniewaz na zawsze moglbym byc zaszufladkowany jako psychodeliczne wydarzenie lat 60-tych, nie lubie tego mowic, ale dokladnie tak jak Ten Years After."
W wywiadzie dla gazety San Diego Union (26 listopada 1989 roku) Nicky Hopkins o Becku powiedzial: "Coz moge rzec? Wspanialy gitarzysta, ktory, nieszczesliwie, stracil najlepsza grupe jaka kiedykolwiek mielismy - przez glupote."
Mniej wiecej na jesieni Stewart i Beck spotkali sie z Timem Bogertem i Carminem Appicem z Vanilla Fudge. Stewart jednak nie byl zainteresowany przylaczeniem sie do grupy, ktora zamierzali stworzyc. Wkrotce wraz z Ronem Woodem pojawili sie w The Faces. Rozmowy byly juz na bardzo zaawansowanym etapie, ale nieszczesliwie 5 listopada Beck o malo nie zginal w powaznym wypadku samochodowym. Plany o wspolnym graniu musieli odlozyc na pozniej. Appice i Bogert utworzyli grupe Cactus.
Beck po rekonwalescencji reaktywowal grupe Jeff Beck Group (nazywana tez Jeff Beck Group II). W skladzie znalezli sie Alex Ligertwood (vocals), wkrotce zastapil go Bob Tench, Max Middleton (keyboards), Clive Chaman (bass) i Cozy Powell (drums). Ich pierwszy album "Rough and Ready" (1971) dotarl do 46 miejsca na US Billboard.
W 1972 roku zrealizowali drugi album "Jeff Beck Group" (przez fanow nazywany "pomaranczowym albumem" z racji pomaranczowej okladki), ktory dotarl do 16 pozycji na US Billboard.
Zanim sie rozpadli odbyli jeszcze jedno tournee po Stanach Zjednoczonych. Beck czul, ze grupa nie jest wystarczajaco dobra dla niego i byl niezadowolony z braku wiekszego sukcesu. Cozy Powell powiedzial w wywiadzie dla Modern Drummer, ze Beck chcial wtedy desperacko grac z Bogertem i Appicem, ale wczesniej nie bylo to mozliwe ze wzgledu na kontrakty. Teraz po rozpadzie grupy Cactus pojawila sie taka mozliwosc i wystarczyla blahostka (poszlo o utwor Steviego Wondera "Superstitious"), zeby rozwiazac Jeff Beck Group.
Jeff Beck, Tim Bogert i Carmin Appice utworzyli supergrupe Beck Bogert & Appice.
Dyskografia:
# 1968 Truth :
1) Shape of Things - McCarty/Relf/Samwell-Smith (3:18)00:55, 381kB (mp3)
2) Let Me Love You - Rod (4:41)
3) Morning Dew - Dobson/Rose (4:39)
4) You Shook Me - Dixon/Lenoir (2:30)
5) Ol' Man River - Hammerstein/Kern (3:56)
6) Greensleeves - Traditional (1:47)
7) Rock My Plimsoul - Rod (4:12)
8) Beck's Bolero - Page (2:51)01:16, 521kB (mp3)
9) Blues de Luxe - Rod (7:30)01:20, 549kB (mp3)
10) I Ain't Superstitious - Dixon (4:52)
muzycy:
Jeff Beck - Guitar, Bass on "Ol' Man River"
Rod Stewart - Vocals
Ron Wood - Bass, Guitar
Mickey Waller - Drums
oraz:
John Paul Jones - Organ (Hammond) on "Ol' Man River"
Nicky Hopkins - Piano on "Morning Dew", "Blues Delux"
Keith Moon - Timpani on "Beck's Bolero"
Produced by Mickie Most
# 1969 Beck-Ola :
1) All Shook Up - Blackwell/Presley (4:49)00:53, 365kB (mp3)
2) Spanish Boots - Beck/Stewart/Wood (3:34)00:42, 293kB (mp3)
3) Girl from Mill Valley - Hopkins (3:44)
4) Jailhouse Rock - Leiber/Stoller (3:12)
5) Plynth (Water Down the Drain) - Hopkins/Stewart/Wood (3:05)
6) Hangman's Knee - Hopkins/Stewart/Wood (4:45)
7) Rice Pudding - Beck/Hopkins/Newman/Wood - (7:20)
muzycy:
Jeff Beck - Bass, Guitar
Rod Stewart - Vocals (extraordinaire)
Ron Wood - Guitar, Guitar (Bass)
Nicky Hopkins - Piano, Keyboards
Tony Newman - Drums
Produced by Mickie Most
# 1971 Rough and Ready
# 1972 Jeff Beck Group
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
