Progressive Evening vol .1

Pierwszy w porozumieniu z MCK festiwal poświęcony muzyce progresywnej.

STATE URGE

Start ; godz. 19.00
BILETY (do kupienia w kasie MCK):
W przedsprzedaży: 20 zł
W dniu koncertu: 30 zł

Gdyński zespół State Urge istnieje na scenie muzycznej od pięciu lat. To wystarczyło na wydanie dwóch albumów długogrających, dwóch EPek i tyleż samo singli. Zdobywając pozytywne recenzje, zarówno w kraju, jak i za granicą, dwukrotnie wygrywając trójmiejską FAMĘ, grając prawie setkę koncertów (w tym trzykrotnie na żywo na antenie Radia Gdańsk), goszcząc w eterze Programu Trzeciego Polskiego Radia (m. in. w audycji Piotra Kaczkowskiego) i innych rozgłośni radiowych - udało im się solidnie namieszać w światku muzycznym. Ich debiutancki album został m.in. uhonorowany nagrodą za najlepszy polski album muzyki progresywej 2013 roku. Swoją muzykę określają jako "white rock", co w istocie jest interesującym połączeniem rocka progresywnego, art rocka i luźniejszych form muzyki alternatywnej. Co ważne, ich twórczość może zasmakować każdemu, kto odznacza się choćby niewielką wrażliwością muzyczną, bowiem mimo ambitnych aranżacji jest to muzyka uniwersalna, a przede wszystkim szczera. Warto wspomnieć, że zespół przykłada bardzo dużą wagę do swoich koncertów, które dzięki konsekwentnemu wizerunkowi scenicznemu i zainteresowaniem zespołu technikami scenicznymi, wciągają słuchaczy w niezwykłą przestrzeń malowaną dźwiękiem, obrazem i światłem.

State Urge to:

Marcin Bocheński (perkusja),

Marcin Cieślik (gitary, wokal),

Krystian Papiernik (gitary basowe),

Michał Tarkowski (instrumenty klawiszowe)

ART OF ILLUSION

Kwadratura trójkata na krążku

Po długim okresie przygotowań swojego wydania doczekał się album bydgoskiego zespołu progresywno-rockowego Art of Illusion pod nieco przewrotnym tytułem "Round Square of The Triangle" . Czy możliwe jest połączenie wszystkich tytułowych figur w jedną spójną konstrukcję? Przy odrobinie iluzji wszystko jest możliwe...

Art of Illusion jest niecodziennym zespołem znanym fanom z mocnych, instrumentalnych utworów z bogatą aranżacją, dużą liczbą wirtuozerskich solówek oraz dynamiczną sekcją rytmiczną. Zespół jest w istocie kwartetem uzdolnionych instrumentalistów (choć współpracował również z różnymi wokalistami), w skład którego wchodzą muzycy takich formacji i projektów jak Hologram, Plotnicky, Yesternight, czy też z występów solowych pod szyldem Pianomatyk. Grupa powstała w 2002 roku w Bydgoszczy, od początku działalności prezentując rozbudowane kompozycje spod znaku progresywnego rocka, łącząc je jednakże z ostrzejszym, heavymetalowym brzmieniem. Inwencja melodyczna, bogate aranżacje harmonijnie współgrają z biegłością techniczną tworzących zespół muzyków tworząc urzekającą paletę muzycznych barw i nastrojów. Debiutancki album stanowi efekt wieloletniej pracy zespołu, w skład którego wchodzą Filip Wiśniewski (gitara), Paweł ‘Pianomatyk‘ Łapuć (fortepian, instrumenty klawiszowe), Mateusz Wiśniewski (gitara basowa) oraz Kamil Kluczyński (perkusja). Ponadto w 3 utworach zaśpiewał Marcin Walczak. Dodatkowo gościnnie usłyszymy również flecistkę Emilię Mielewczyk oraz saksofonistę Tomasza Glazika, grającego na co dzień z zespołem Kult.

Historia powstawania albumu mogłaby stanowić temat na książkę – zmiany w składzie, wyjazdy członków zespołu, problemy techniczne z rejestracją partii, uporządkowanie dziesiątek wersji materiału, różne podejścia do miksowania nagrań i perturbacje z wokalistami spowodowały, że produkcja tak skomplikowanego albumu własnym sumptem zajęła niemal 10 lat. Mimo to wydaje się, że utwory wciąż brzmią w miarę świeżo.

Płyta "Round Square of The Triangle" składa się z 8 kompozycji, zawartych na 10 ścieżkach. Z pierwszego utworu "Distance" wyodrębnione zostało spokojne "Intro", po którym nadchodzi lawina mocnych riffów a następnie majestatyczna solówka gitarowa przy dźwiękach smyczków. Utwór zresztą konsekwentnie rozwija się, zaskakując coraz nowymi popisami muzyków. Tytułowa „geometryczna” kompozycja została rozbita na 2 części pośrodku albumu ("Round Square" oraz "The Triangle"), w której muzyczne klimaty zmieniają się jak w kalejdoskopie (m.in. łagodniejsze i ostrzejsze fragmenty orkiestrowe, klasyczne riffy hardrockowe, motywy hiszpańskie, orientalne, bluesowe czy freejazzowe).

Jak przystało na grupę progresywną większość utworów jest dość długa i trwa w okolicach 7- 8 minut. Wyjątek stanowi "Shattered Mirror" - ballada z dramatyczniejszą końcówką. Pierwsza część utworu "Rite of Fire" też mogłaby uchodzić za balladę, ale od połowy dają o sobie znać instrumentalne żywioły. Na uwagę zasługuje także z pewnością kompozycja "For Her", która nawiązuje do muzyki dawnej. Nieco nowocześniejszym, energicznym utworem jest za to "Instinct", oparty na wyrazistej i dynamicznej partii basu z psychodelicznymi solówkami. Wreszcie wieńczące album "Disconnection" jest rozbudowaną suitą z dostojnymi dźwiękami gitary, przesyconymi melodyjnym akompaniamentem fortepianu, z rozbudową wstawką orkiestrową pośrodku utworu oraz mocnymi riffami efektownie kończącymi płytę. Nadejście albumu "Round Square of The Triangle" już w zeszłym roku zwiastował 7-minutowy teledysk do utworu "Thrown Into The Fog". Oprócz dużej liczby różnorodnych solówek i częstych zmian rytmicznych na uwagę na pewno zasługują „żywe” partie fortepianowe oraz bogate aranżacyjnie wstawki orkiestrowe. Wokalista zaśpiewał jedynie w 3 utworach, ale już wiadomo że na kolejnym albumie, który już jest w przygotowaniach, będzie można usłyszeć go zdecydowanie więcej.

Tymczasem zapraszamy na wyprawę w krainę iluzji...

AnVision

Grupa AnVision powstała w 2007 roku. Założona przez gitarzystę Grzegorza ‘Grega‘ Ziółka, klawiszowca Andrzeja Niewiadomskiego i wokalistę Marcina Gądka. W niedługim czasie wykrystalizował się pierwszy skład zespołu, do którego dołączyli basista Artur Serwin i perkusista Marcin ‘Larz‘ Duchnik. Podobne upodobania i fascynacje muzyczne członków zespołu szybko ukształtowały styl i brzmienie grupy. Próby i praca nad pierwszymi utworami AnVision trwały przez rok. W 2008 roku zostały zarejestrowane cztery utwory zespołu, które znalazły się potem na pierwszej płycie zatytułowanej "Eyes Wide Shut", wydanej w 2009 roku. Pochodzacy z tego albumu utwór pt. "Why Should’t I Get To Heaven?" umieszczony został również na składance pt. "Downtown Metal Int. Vol 8" wydanej w USA, Kanadzie i Meksyku. W tym samym czasie AnVision rozpoczął również swoją działalność koncertową. Jesienią 2010 roku z zespółu odszedł Marcin Gądek i Andrzej Niewiadomski, a w ich miejsce pojawili się wokalista Marek ‘MarQus‘ Ostrowski i klawiszowiec Łukasz Piwowoński. Wraz z pojawieniem się nowych muzyków, zmianie uległ nieco styl i brzmienie grupy. Tuż po zmianach personalnych AnVision rozpoczął pracę nad nowym materiałem, który nagrany został w okresie od listopada 2011 roku do marca 2012 roku i wydany na nowej płycie zatytułowanej "AstralPhase". Z początkiem 2012 roku ukazał się pierwszy singiel promujący nowe wydawnictwo, na którym znalazł się utwór pt. "Mental Suicide", w marcu 2012 roku wydany został drugi singiel z utworem "I Can’t Live Without My Love". Obie kompozycje pojawiły się na playlistach progrockowych rozgłosni radiowych m.in. Polsce, USA i UK. Od stycznia 2012 roku do maja 2012 roku, wspólnie z grupą Animations zespół zagrał serię klubowych koncertów w ramach trasy ProgVision Tour 2012. AnVision można było zobaczyć i usłyszeć na żywo w: Rzeszowie, Tarnowie, Sandomierzu, Nowym Sączu, Bielsku–Białej, Bytomiu, Krakowie, Jaworznie, Opolu i Chorzowie.

"AstralPhase"

To muzyczna podróż Astronauty, który podczas tytułowej Fazy Astralnej porusza się w czasie i przestrzeni, pomiędzy życiem i śmiercią docierając do naszych uczuć, głębokich przemyśleń, ukrytychmarzeń i wspomnień. W jednym momencie opowiada o trudnych wyborach, cierpieniach i codziennych problemach by za chwilę przenieść się w świat iluzji i metafizycznych doznań. W taką właśnie podróż pełną rockowych, mocnych riffów i nastrojowych pejzaży zabiera Was AnVision i sprawia, że te 50 minut muzyki zawartej na "AstralPhase" jest czymś wyjątkowym i niezapomnianym.