Biografia
-
Urodzony
22 października 1921
-
Urodzony w
Sète, Hérault, Occitanie, Francja
-
Zmarł
29 października 1981 (wiek 60)
Georges Brassens (ur. 22 października 1921 roku w Sète, zm. 29 października 1981 w Saint-Gély-du-Fesc) – francuski bard, poeta i kompozytor.
Jego utwory z polskimi tekstami wykonują m.in. Piotr Machalica, Zespół Reprezentacyjny, Jacek Kaczmarski, Edward Stachura, Jarosław Ziętek oraz Iwona Nasiłowska.
W wieku 16 lat tworzył razem z kolegami zespół muzyczny, w którym grał na banjo. Pisał pierwsze piosenki, których melodie wykorzystał w późniejszej dojrzalszej twórczości. Od 1940 roku mieszkał w Paryżu. W 1943 roku otrzymał wezwanie "na roboty" do Niemiec. 8 marca 1943 wyjechał do Basdorf, małej miejscowości leżącej 20 km od Berlina, gdzie pracował przymusowo przez rok. Zdobył tam uznanie śpiewając swoje piosenki. W 1946 roku Brassens pisywał pod różnymi pseudonimami artykuły dla anarchistycznego dziennika "Le Libertaire". W tym okresie tworzył jako poeta i autor piosenek (bez większych sukcesów).
Prawdziwa kariera rozpoczęła się, kiedy artysta miał 31 lat, po tym jak dzięki staraniom przyjaciół wystąpił w słynnym kabarecie prowadzonym na Montmartre przez Patachou. Patachou, sławna wówczas piosenkarka, najpierw sama wykonała kilka jego utworów, a następnie przedstawiła ich autora paryskiej publiczności. Wkrótce Brassens nagrał pierwszą płytę ze swoimi piosenkami oraz wyruszył na tournée wraz z Patachou i zespołem "Frères Jacques". W 1967 roku otrzymał Grand Prix de Poésie Akademii Francuskiej, nagrodę będącą ukoronowaniem jego sukcesu literackiego.
Brassens zdobył popularność wykonując własne utwory. Komponował też muzykę do tekstów Apollinaire'a, Verlaine'a, Villona, Hugo, Aragona i innych. Na estradzie aktywnie występował do marca 1977. Zmarł na raka w wieku 60 lat.
Wieloletnią partnerką Brassensa była Joha Heiman, z pochodzenia Estonka, którą nazywał pieszczotliwie "Püppchen" (niem. "laleczka"). Oboje mieszkali przez wiele lat tuż obok siebie, ale osobno. Gdy pragnęli być razem, umawiali się na spotkanie. Trwało to przez kilkadziesiąt lat, aż do śmierci Brassensa.
Dyskografia
1953 – La Mauvaise Réputation
1954 – Les Amoureux des bancs publics
1955 – Chanson pour l'Auvergnat
1957 – Je me suis fait tout petit
1958 – Le Pornographe
1960 – Le Mécréant
1961 – Les Trompettes de la renommée
1964 – Les Copains d'abord
1966 – Supplique pour être enterré à la plage de Sète
1969 – La Religieuse
1972 – Fernande
1976 – Don Juan
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
