Biografia
Coil - istniejący w latach 1982-2004 brytyjski eksperymentalny zespół, łączący w swojej twórczości wiele gatunków, takich jak industrial, dark ambient, noise, neo-folk, melodeklamacja czy drone i glitch.
Założycielami grupy byli Peter Christopherson "Sleazy" i Geoffrey Laurence Burton "John Balance". Muzycy fascynowali się magią, wielkim źródłem inspiracji były dla nich idee dwóch angielskich okultystów z początku XX wieku: Aleistera Crowley'a i Austina Osmana Spare'a. Ich muzyka często podporządkowana była rytualnej dyscyplinie. Duet dużo eksperymentował z narkotykami poszerzającymi percepcję ("smart drugs"), zwiększającymi koncentrację, możliwości intelektualne, wydolność, pamięć itp. Największą fascynacją muzyków Coil była jednak alchemia przeniesiona w świat dźwięku - możliwości jej deformacji i transformacji.
Peter Christopherson i John Balance poznali się w połowie lat 70-tych. Peter był wówczas członkiem pionierskiej kapeli industrialnej Throbbing Gristle, a nastoletni John należał do ich najbardziej oddanych fanów (został nawet zaproszony na nagrywanie płyty "Heathen Earth"). Throbbing Gristle rozwiązali się w 1981roku, by zaprotestować przeciwko komercjalizacji nurtu, zaś lider tej grupy - Genesis P-Orridge wraz z Christophersonem stworzył inny kultowy zespół - Psychic TV. W jego skład wszedł później także i Balance. Przybudówką PTV była parareligijna organizacja - Thee Temple Ov Psychick Youth. W 1983 roku doszło do sporu pomiędzy Christophersonem a P-Orridgem co do świątynnej ideologii. W konsekwencji tego Peter wraz Johnem opuścili szeregi Psychic TV, zakładając Coil. Ich pierwszym wydawnictwem była niespełna 20-minutowa EPka "How to Destroy Angels" zawierająca rytualną muzykę graną na metalowych gongach, dzwonach, mieczach i innych żelastwach. Płyta została poświęcona rzymskiemu bogu Marsowi, a jej słuchanie miało rzekomo powodować "akumulację męskiej energii seksualnej".
Pierwszy pełny album Coil - "Scatology" (1984) był również pierwszą i najpełniejszą realizacją wspomnianych wcześniej alchemicznych idei. Tak jak alchemicy mieli zamieniać metale nieszlachetne w złoto, tak Peter i John tworzyli muzykę z rozmaitych dźwiękowych "odpadów" - krótkich niemuzycznych dźwięków nagranych z otoczenia. Szumy, zgrzyty, hałasy, dziecięcy płacz, cykanie zegara, wszystko to uporządkowane w rytmiczne przebiegi stało się muzyką. Zgodnie z "coilową" maksymą "turning shit into gold" nastąpiła cudowna przemiana,"Scatology" spośród wszystkich płyt Coil najbliższa jest klasycznej industrii. Większość kawałków brzmi dosyć ostro i agresywnie - z ciężką metaliczną perkusją i wykrzyczanymi tekstami, zwykle ograniczającymi się do jednego krótkiego zdania. Płytę zamyka cover utworu "Tainted Love" - starego soulowego standardu, jednak najbardziej znanego w wykonaniu synthpopowego Soft Cell. "Tainted Love" w wersji Coil to wyraźna aluzja do homoseksualizmu i groźby zachorowań na AIDS.
"Horse Rotorvator" z 1986 roku to płyta o umieraniu, a także o związku pomiędzy śmiercią a miłością. "To był początek epidemii AIDS i wielu naszych przyjaciół zaczęło nagle umierać" - powiedział w jednym z wywiadów Christopherson. Płyta jest spokojniejsza niż poprzednia, bardziej smutna i melancholijna. Większość utworów ma wokale. Wszystkie teksty obracają się wokół dwóch wspomnianych tematów. Teksty są zresztą genialne i mocno wykręcone - wyglądają jak zapis jakiegoś koszmarnego snu. Album produkował Jim Thirlwell (Foetus) i w wielu miejscach odcisnął na nim swoje piętno. Jest tu też znakomity cover "Who by Fire" Leonarda Cohena. Rok później ukazała się płyta z odrzutami i odmiennymi wersjami kawałków z sesji "Horse Rotorvator" - "Gold Is the Metal (With the Broadest Shoulders)" (1987). Prezentuje ona bardziej eksperymentalne i hałaśliwe oblicze Coil. W 18 zmiksowanych ze sobą krótkich utworach zderzają się industrial, muzyka klasyczna i żywe instrumentarium.
Na następną płytę przyszło czekać aż 4 lata. "Love's Secret Domain" (1991) było odpowiedzią Coil na modę rave i techno. John i Peter zbliżyli się tu trochę do Psychic TV z okresu "Towards Thee Infinite Beat". Nie jest to takie zwykłe techno - zostało po "coil'owemu" mocno udziwnione. "LSD" to przeciwieństwo "Horse Rotorvator" - płyta o radości życia. Klimaty są dużo weselsze ("Disco Hospital", "Teenage Lightning") niż na poprzednich płytach. Chociaż znalazło się tu też miejsce na wspaniały, mroczny ambient - "Dark River" utrzymany bardziej w starym stylu. Stary Coil przypomina też "Titan Arch" (gościnnie Marc Almond) i "Chaostrophy". W "Things Happen" śpiewa, a raczej mówi Little Annie. Z perspektywy lat można ją postrzegać jako prekursorską dla całej fali intelligence techno i wyznaczająca drogę dla wielu zespołów np. z wytwórni Warp.
"Love's Secret Domain" towarzyszyły single z remiksami (m.in. autorstwa Jacka Dangersa z Meat Beat Manifesto). Są to dwie bodaj najłatwiejsze w obiorze i najbliższe muzycznemu mainstreamowi produkcje sygnowane nazwą Coil. W 1992 roku ukazał się jeszcze album "Stolen and Contaminated Songs" gdzie poza dwoma numerami właściwie brak tu wpływów techno, za to dużo jest niepokojącego ambientu i eksperymentów.
Zasilane potężnymi dawkami mdma sesje "Love's Secret Domain" okazały się być wyniszczające. Podobno przy nagrywaniu tej płyty muzycy mieli niezwykłe wizje kontaktu z bezcielesnymi istotami, przez studio miały przepływać eteryczne zjawy… faktem jest, że John i Peter znaleźli się niemal na granicy psychicznej degeneracji. Dojście do siebie zajęło im trzy lata. Pogrążony w narkotyczno-alkoholowym nałogu John musiał poddać się kuracji odwykowej.
Powrotem do formy była wydana pod szyldem ELpH płyta "Worship the Glitch" (1995). ELpH to słowo, którym Balance i Sleazy określają zbiorowo swoje elektroniczne instrumenty. Ich zdaniem, są one równie ważne, co oni, więc ELpH jest jakby jeszcze jednym członkiem zespołu. Muzyka ELpH powstaje w wyniku błędu, pomyłki, gdy instrumenty wymykają się spod kontroli i grają co chcą. Są to bajkowe ambientowe pejzaże pełne przytłumionych elektronicznych szumów, chrobotów, świergotów, pisków i bulgotów. Płyta ELpH okazała się być tylko preludium do prawdziwego arcydzieła - "Black Light District - A Thousand Lights in a Darkened Room" (1996). Album ten wypełnia rewelacyjny eksperymentalny dark ambient. W kilku utworach pojawiają się szeptane wokale, jak też sample z podsłuchanych rozmów telefonicznych.
W 1998 roku Coil wydali album "Time Machines" zawierający minimalistyczną muzykę inspirowaną dokonaniami La Monte Younga oraz serię EPek w limitowanym nakładzie przeznaczonych na obchody przesileń dnia z nocą podczas kolejnych pór roku: "Spring Equinox: Moon's Milk or Under an Unquiet Skull", "Summer Solstice: Bee Stings", "Autumn Equinox: Amethyst Deceivers" i "Winter Solstice: North". Na płytach usłyszeć utwory z gatunku ambient i drone, folk i industrial, a na płycie "zimowej" nawet chrześcijańską kolędę - wszystko jak przystało na Coil podane z niesamowitą inwencją brzmieniową.
Kolejną produkcją Coil jest "Musick to Play in the Dark 1". Album ten stanowi debiut nowego członka grupy - Thighpaulsandry, klasycznie wykształconego muzyka, który gra tu na syntezatorach i pianinie. Płyta prezentuje piękną, bardzo spokojną i wyciszoną muzykę. Jest kontynuacją poprzednich sezonowych EPek.
Następnymi pozycjami w dyskografii Coil są m.in płyty "Astral Disaster" (1999), druga część albumu z serii "Musick to Play in the Dark 2", "Constant Shallowness Leads to Evil" (2000) i "Black Antlers" (2004).
13 listopada 2004 roku John Balance wypadł z balkonu na pierwszym piętrze swojego domu. Mimo natychmiastowego przewiezienia go do szpitala, zmarł, nie odzyskawszy przytomności. Peter Christopherson wydał oficjalne oświadczenie na stronie internetowej Coil - Threshold House, opisujące dokładnie zdarzenia tamtego dnia, a także, że Coil jako jednostka wraz ze śmiercią jednego ze współtwórców przestaje istnieć.
24 listopada 2010 roku zmarł we śnie Peter "Sleazy" Christopherson.
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.