Lyrics
Paranoya var zaten, kuruyo'm da kuruyo'm
Kimse bilmiyo' da boğazıma kadar doluyum
Paranoya var-va-va-var zaten, kuruyo'm da ku-ku-ku-kuruyo'm
Paranoya var zaten, kuruyo'm da kuruyo'm
Kuruyo'm da ku-ku-kuruyo'um
Kimse bilmiyo' da boğa-, boğa-bo-boğazıma ka-kadar doluyum
Eylül sonu, ekim dedi mi
Sonbahar geldi, gene tuttu elimi
Uzun bi' sessizlik, sesi filmi
Kara düzen bağlama, bozlak mevsimi
Üşümüş dilimi sıcak çay ısıtmış
Rüzgâr şarkı söylüyo', adı ıslıkmış
Ne güzel d'i' mi? Hafif ve salınık
Dertlerime yol verdim, yok onlar artık
Şimdi saat 8'i az'cık geçiyo'
Kimi sevap kimi de haram içiyo'
Ben Romeo değilim Juliet arıyan
Sen neye inanmak istersen ona inan
Kısık göz, kısık ses, pazar günü
Kerem ve Meriç kardeşimle geçirdim dünü
Bu yazımın günlüğü tüm kışlara
Selam olsun kurşuni kanatlı kuşlara
Kumbarada biriken bozukluklar gibi
Darmadağın, yalnızken insan
İki cümle kursam sonbaharda
Sen sansan ki geldi nisan
Kumbarada biriken bozukluklar gibi
Darmadağın, yalnızken insan
İki cümle kursam sonbaharda
Sen sansan ki geldi nisan
Yatalak geçirdiğim bir seneye
Ekleyiver yazdığım tüm şarkıları
Kalplerimiz ya kırık ya yaralı
Ben anladım olayı yalnızlığa sarılıp
Bir yerden tanıdık gelebilir sana
Gölgen bile yok ışıklar kapandığında
Konuş'cak bi' şey de kalmadı da sanki
Her satırda özlem ve hasret, saki
Dolduruyo' gırtlağıma kadar yine beni
Düşünmüyo'm desem de düşünüyo'm seni
Açtım gene bi' paket tütünü yeni
İçiyo'm, ciğerime ciğerime seni
Neyse ben hiç darılmadım ki sana
Harbiden de kavuşmadım ki sana
Kader, nasip böyleymiş be güzelim!
Tek bastonumla da ben güzelim
Kumbarada biriken bozukluklar gibi
Darmadağın, yalnızken insan
İki cümle kursam sonbaharda
Sen sansan ki geldi nisan
Kumbarada biriken bozukluklar gibi
Darmadağın, yalnızken insan
İki cümle kursam sonbaharda
Sen sansan ki geldi nisan
Böyle geçiyo' zaman
Ağır ağır, sağır sağır
Bö-bö-böyle geçiyo-yo-yo' zaman
Böyle geçiyo-yo-yo-yo' zaman
Kalem, kağıt-
Satır satır rap