Lyrics
Na ialba no que Acuario emerxe en apoxco
E o Cisne planea paseniño entre a Aguia e o Pegaso O Dragón arrodea con furia ao Carro aló alto Mentres a Frecha persegue ao Zorro con celestial precisión Con Mercurio inscrito en Capricornio,
sona a Lira en Vega Do nigromante que inicia o sendeiro do que espreita.
E a vida que percorre coma a peste putrafacto As paraxes recónditas da mortal existencia humana
Entre alquimicas substancias en grimorios de linguaxes xa caladas Verbas arcanas e imercetibles sons que inician a fin inevitable.
Facianas que se entrugan coma metais enferruxados
No autoengano da inmortalidade cara a
Nada Visións oniricas de felicidade entre ratas de risas infectadas
Doentes remordementos de sonos incumpridos no cemiterio de pedro inquebrantable.
No noite na que a lúa alumea o afiar de gadañas
O Primixenio guiará a miña sombra con cánticas de indescifrable harmonia
