आभाळा… आभाळा… आभाळा…
कसदार बीजापोटी कसा तरारला इळा
बांडगुळा पाई झाडं काढतं का गळा
आभाळा… आभाळा… आभाळा…
कापुराच्या काजळीची का धग देवळा रं
उगवला कसा काय सूर्य ह्यो जांभळा रं
ईपरीत घडतंया काळ ह्यो आंधळा
मातीचा का तुला न्हाई थांग आभाळा
कसं फेडू धरणीचं पांग आभाळा रं
आभाळा… आभाळा… आभाळा…
इस्काटला मळा मातीचा जिव्हाळा
उर्फाट्या या पैश्यापौटी मांडला लिलाव
खुरपली नाती गोती मोडला तू डाव
इकलि तू काळी माती सोडला तू गाव
केसवल डाळी केला भवकिचा भाव
आता कुठ ठाव ...आता कुठ ठाव रं
उष्ट्यासाठी धाव रं... आभाळा आभाळा.
ढेकळात रुज हिथं हरेकाची नाळ रं
रगतात माती अंगी रग मायंदाळ रं
एक बुक्कीत फोडली गाठीची बाभळ
कुस्तीमंदी लोळवला मल्ल महाबळ
फाळावानी हात तुझा काळावाणी घाव
आता कुठं ठाव रं उष्टयासाठी धाव रं
आभाळा… आभाळा… आभाळा…