Lyrics
Seni yağmalamışlar, kuytularda
Korkuların nefes nefese
Yüreğinden bıçaklanan, sevdalarda
Pişman mısın kendine?
Pişman mısın kendine?
Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş
Koruyup, savrulmuşsun
Özlemin çıldırıyor, anılara
Gecelere, sığmıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Yorgunsun biliyorum
Oysa bir tek sözcük yeterdi anlatmaya
Saçlarım ellerini özlüyor
Çığlar yuvarlanıyor ömrümün uçurumlarında
Seni anlıyorum
O en saklı yerinde ağlayan kahkahalar
Hangi yasak umudun ihanetidir
Birer birer koparmışlar bütün çiçekleri
Ağlıyor musun?
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Şu yoksul duvarların dili olsa
Anlatsa neler çektiğimi
Buz gibi yastıklara sarılıp da sabahı zor ettiğini
Sabahı zor ettiğini
Hep yanlış sevdalara çiçeklenmiş
Kuruyup savrulmuşsum
Hasretin çıldırıyor gecelere
Anılara sığmıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun
Yaprak dökengeçliğinin satır aralarında
Altı kırmızı ile çizilmiş ve tırnak izine alınmış suskunluğunun baş harflerisin
Şehirler uyurken
Boğazına sarılırken öfkeler
Bu gizli gülmelerin
Bu sessiz ağlamaların nedir anlamı?
Sen hangi mevsimin yağmurusun?
Ağlıyor musun?
Ağlıyor, ağlıyorsun
Ağlıyor, ağlıyorsun
Artık gülüp geçiyorsun aşklara inanmıyorsun